Kunlardan bir kuni Ajal yoki (farishta Azroil) oddiy bir temirchining yonida paydo bo'libdi va qo'lidagi o'tmaslashib qolgan chalg'isini o'tkirlab berishini so'rabdi. Ajalni ko'rib butunlay dahshatga tushgan bizning temirchi bazo'r o'zini qo'lga olib, chalg'ini o'tkirlay boshlabdi.
Temirchi chalg'iga ishlov berarkan, so'zlabdi: "Ko'zlarimga ishonmayman, nahotki men qo'limda qanchadan-qancha insonni boshiga yetgan dahshatli o'lim qurolini ushlab turibman!"
Buni eshitgan Ajal uni oldiga kelibdi va debdi: "Men hech kimni o'ldirmadim, bitta insonni ham. Bu men emas, aslida sizlar bir-biringizni qirmoqdasiz, yana bunda uyalmay meni ayblaysiz. Men oldinlari go'zal xur qiz edim. Men insonlarning ruhini kutib olib, ularni so'nggi makoni rihlatga kuzatib qo'yardim. Hozir mana men qora libos kiyib olganman, chunki menga sachragan qonlarni boshqalar ko'rmasin deyman. Ko'z yoshlarimni hech kim ko'rmasligi uchun esa yuzimni rido bilan berkitib oldim. Men yig'lardim, chunki bu dahshat va nafratga to'la sizlarning qatli omlaringiz, urushlaringizni to'xtata olmasdim. Bugun mana endi kampirshoman, bunga esa sizlar sababchisizlar!.."
Shunday deb Ajal chalg'isini olib, ortiga qaytib keta boshlabdi. Temirchi esa undan yana bitta savol so'rabdi: — U holda sen chalg'ini nima qilasan?
Ortiga o'girilgan Ajal esa shunday javob beribdi: — Jannatga yo'l — allaqachon o't-o'lanlar bilan qoplangan... Chalg'i menga shu uchun kerak.
O
Telegrammadagi porno » 
